pranciài , vrb: apranciare,
pranciare,
pranciari,
prantzare,
prenciai 1,
prentzare 1 Definitzione
istirare bestimentu de orrobba cun sa prància budhia po che dhi bogare is pinnigas, is tzirbisas, e calare méngius bestia; nau in cobertantza, furare
Frases
Chica, a dha biri, girat che unu fusu, cosit e isciàcuat e prènciat ◊ a Ninnitedha bella bi lu cherzo pranciare a intentu, su bestire! ◊ notesta dh'imbidonu e cras prànciu su telu ◊ bestimenta bene pranciada no giughet pijas ◊ cussa no cosit, no prànciat e no arrandat!
2.
mi che ant prantzau sas forramentas chi aia in su cunzadu ◊ a primu de totu prànciat sa busciaca, màssimu si est in die de pensione!
Ètimu
ctl., spn.
planxar
Tradutziones
Frantzesu
repasser
Ingresu
to iron
Ispagnolu
planchar
Italianu
stirare
Tedescu
bügeln.
